Polder romantiek
Daar was dan ineens toch de herfst en kon ik eindelijk mijn nieuwe regenjas uitproberen en check die regenboog op de achtergrond! Het Koolzaad werd tijdens die laatste paar mooie dagen van het land gehaald en nu kijken we tegen de omgeploegde kluiten aarde aan. Ik zal wel een polderromanticus zijn maar ik hou dus heel erg van de grafische structuur van die golvende kluiten. Ik zag er ooit een heel mooie, in zwart wit afgedrukte, ets van maar ik kan me niet meer herinneren van wie die was.
Wunderbaum
Eigenlijk ben ik niet zo van het foto’s maken van eten. Dat komt omdat ik het altijd een beetje stom vind om met je telefoon boven je eten te gaan hangen als je ergens bent. En thuis vind ik het al helemaal stom omdat ik het eten dan meestal gewoon zelf gemaakt heb. Maar het eten bij de Spirit (Gimsel) in Rotterdam ziet er altijd zo mooi en kleurrijk uit dat ik het niet kon laten om er een foto van te maken. Het was ook allemaal heel erg lekker en ze hebben er altijd van die fijne grote koppen thee. We aten er voorafgaand aan de voorstelling – Superleuk, maar voortaan zonder mij – van Wunderbaum in de Ferro loods in Rotterdam. Paul en ik houden erg van de stukken van Wunderbaum en we proberen te gaan als ze iets nieuws gemaakt hebben. Ook deze keer hebben we ons weer enorm vermaakt. Al moet ik zeggen dat ik de voorstelling wat minder bijzonder en gelaagd vond dan bijvoorbeeld The new Forest. Maar die voorstelling was dan ook meteen wel heel enorm spectaculair, verrassend, tenenkrommend en wonderbaarlijk en dat hoeft en kan misschien niet altijd. Dit was gewoon een heel goed, mooi, ontroerend en grappig toneelstuk en dat was gewoon erg leuk om te zien.
Inkt
Op de cursus experimenteerden de studenten deze week met inkt. Ik houd van lessen waarin mensen voor het eerst met inkt werken omdat het zo verrassend is wat je er mee kunt doen. In elke groep zijn er altijd een of twee mensen die er laaiend enthousiast over zijn en het liefst uren door willen gaan. De anderen vinden het meestal leuk voor een keertje. Het is geen makkelijk materiaal, je moet je eraan over kunnen geven.
Stoffenliefde
Samen met mijn moeder en tante bezocht ik een stoffenmarkt in Ahoy. Niet dat ik echt stof nodig had aangezien mijn kast al uitpuilt, net zoals die van mijn moeder. Maar ik vind stoffenmarkten bijna net zo leuk als kringloopwinkels dus ik kon het niet laten. Sol was ook mee maar hij viel halverwege het spektakel in slaap.
Original Market Delft
Afgelopen zaterdag stond ik dan eindelijk ook weer eens zelf op de markt. Dat was, dankzij mijn dikke zwangere buik en bijbehorende rugpijn, lang geleden. Wat een luxe om lekker binnen te staan op de overdekte binnenplaats van museum Prinsenhof! Een heel mooie locatie, pal onder de Oude kerk van Delft. Deze markt was onderdeel van de Museumnacht voor kinderen die in het teken van griezelen stond. Ik had daardoor de eer om een grote glimmende vintage broche te mogen verkopen aan een echte kleine vampierenkoningin / zombie. Wat een avond.
Elke week verschijnt hier een update over kleine dingen (en soms grote) in mijn leven en een kijkje achter de schermen van Dancers Road. Wil je nooit een bericht missen volg me dan op Bloglovin!